สำเร็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์
สำเร็จลุน
หรือสมเด็จลุน เป็นพระมหาเถระ นามกระเดื่องทางด้านผู้ทรงอิทธิฤทธิ์
มีมหัศจรรย์ในตัวท่านเอง คล้ายๆ กับสมเด็จโต พรหมรังษี วัดระฆังโฆษิตาราม
กรุงเทพมหานคร สมัยนั้น สำเร็จลุน เป็นพระมหาเถระชาวเมืองจำปาศักดิ์
เป็นศิษย์ของพระคูโพนเสม็ด (ญาคูขี้หอม) ผู้มีวสี (ความชำนาญ) ในการเดินเรื่องธาตุ
และกสิญ สำเร็จลุนได้แสดงฤทธิ์ให้คนเห็นหลายครั้ง ท่านเป็นหนึ่งในพระอภิญญาที่มีความเข้าใจกันว่าท่านคือหลวงปู่เทพโลกอุดร
ก็คือ “สำเร็จลุนแห่งนครจำปาศักดิ์” สำเร็จลุนนั้นเป็นพระที่ทรงอภิญญา
มีปฏิปทาทางพระโพธิสัตว์ หวังพุทธภูมิเป็นเบื้องหน้าคือ
ท่านไม่ได้หวังเอานิพพานในปัจจุบันชาติ
แต่ท่านหวังจะสำเร็จเป็นพระสัพพัญญูสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในภายภาคหน้า
นอกจากนี้
สำเร็จลุนเลื่องชื่อลือนามถูกยกย่องว่าเดินบนผิวแม่น้ำโขงที่เต็มไปด้วยเกาะแก่งอันตรายได้
ข้ามไปมาสองฝั่งแม่น้ำโขงระหว่างไทยลาว ได้เหมือนเดินบนผิวถนน
ท่านสามารถเดินทะลุภูเขาได้ มีหูทิพย์ ตาทิพย์ หยั่งรู้เหตุการณ์ในอนาคตได้ทั้งหมด
ประวัติสำเร็จลุน แห่งนครจำปาศักดิ์
วัดสิงหาญ เป็นวัดเก่าแก่
ตั้งอยู่บ้านสะพือ หมู่ 4 ต.สะพือ อำเภอตระการพืชผล จ.อุบลราชธานี
สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย วัดนี้ตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๔๕ มีพื้นที่ ๖ ไร่ ๒งาน ๙๑
ตารางวา จดที่นาทั้ง 4 ทิศ
มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบ คือ
1 ญาท่านอุต
(อุตตะมะ) พ.ศ. ๒๓๔๕-๒๓๙๕
2 ญาท่านสีดา
พ.ศ.๒๓๙๕-๒๔๕๐
3 ญาท่านพู พ.ศ.๒๔๕๐
-๒๔๖๐
4 ญาท่านบัณฑิต พ.ศ.
๒๔๖๐-๒๔๗๘
5 ญาท่านโทน
๒๔๗๘-๒๔๙๒
6 สมเด็จตัน
พ.ศ.๒๔๙๒-๒๔๙๓
7 ญาท่านกัมฐานแพง
๒๔๙๔-๒๕๐๙
8 หลวงปู่บัวศรี
พ.ศ.๒๕๑๐-๒๕๓๖
9 พระครูสถิตธรรมมงคล(หลวงปู่อ่อง ฐิตธรรมโม ) พ.ศ. ๒๕๓๖จนถึงปัจจุบัน
วัดสิงหาญ นี้ตั้งราวพ.ศ. ๒๓๔๕
โดยญาท่านอุตตะมะ(อุต) เป็นผู้ก่อตั้งมีความเป็นมา คือญาท่านอุต
ได้ย้ายมาจากฝั่งขวาแม่น้ำมูลไม่ทราบว่าบ้านไหน ได้บวชเป็นพระมาบ้านสะพือ
ญาท่านอุต บอกว่าถ้าจะให้จำพรรษาอยู่ที่นี่ก็จะเอาพ่อแม่มาด้วย ชาวบ้านตกลงจึงได้อพยพครอบครัวมาตั่งถิ่นฐานอยู่บ้านสะพือ
ชาวบ้านจัดสรรที่ทำมาหากินให้มีไร่นาสวนพออยู่พอกิน ส่วน ญาท่านอุตนั้น
ได้มาตั้งสำนัก สงฆ์อยู่ที่ป่าทางทิศใต้ บ้านห่างจากหมู่บ้าน ประมาณ ๑ กิโลเมตร
วัดศรีสุมัง (โนนวัดทุกวันนี้ปัจจุบันกลายเป็น สระน้ำสาธารณะ)
ชาวบ้านเห็นว่าการนำภัตตาหารเช้าเพลลำบาก
เพราะไกลหมู่บ้านจึงได้ย้ายวัดใหม่มาตั้งที่ริมหมู่บ้านทางทิศใต้
ป่าตรงนี้เรียกว่า “ป่าหนองแก่นช้าง” ชาวบ้านได้ช่วยกันถากถาง
สร้างกุฏิขึ้นให้พระอาศัย ญาท่านอุต จึงมาจำพรรษาอยู่ที่นี่ราว พ.ศ. ๒๓๔๕
เรียกชื่อวัดนี้ว่า วัดสิงหาญ ตราบเท่าทุกวันนี้
ท้าวลุน “เจ้าปู่สำเร็จลุน”
บิดาชื่อ พ่อเซียงหล้า มารดาชื่อ แม่คำบู่ “เจ้าปู่สำเร็จลุน”
เกิดปีฉลู พ.ศ. 2370 ณ บ้านหนองคำไฮ ต.เวินไซ
เมืองโพนทอง แขวงจำปาสัก ขณะนั้นแขวงจำปาสัก อยู่ในการปกครองของประเทศไทย เจ้าปู่สำเร็จลุน
และญาท่านสีดา เป็นพระภิกษุรุ่นเดียวกันได้มาบวชอยู่ที่วัดเทพสิงหาญ
โดยการนำพาของญาท่านอุตตะมะ ซึ่งมีศักดิ์เป็น “อา”
สำเร็จลุนท่านเป็นปรมจารย์ใหญ่
รุ่นแรก เป็นผู้มีฤทธิ์เดช วิชา มีตำราต่างๆ มากมาย ตั้งแต่ยังเป็นสามเณรลุนและอุปสมบทเป็นพระ
ขณะที่จำพรรษาที่วัดสิงหาญนั้น หลวงปู่ลุนไม่สนใจงานทางวัดเลย ฉันข้าวเสร็จไม่ทำอะไร
เอาแต่อ่านตำรา นั่งภาวนาอย่างเดียว ญาท่านอุตตะมะ เมื่อเห็น อย่างนี้แล้ว
ท่านจึงบอก หลวงปู่ลุนว่า”ถ้าชอบภาวนาอย่างเดียว เจ้าก็ออกไปอยู่ป่าเสีย”หลวงปู่ลุนก็เลยออกไปอยู่ป่า ออกไปอยู่ในป่านานประมาณ 20-30 ปีจึงกลับมาวัดครั้งหนึ่ง
การปฎิบัติธรรมก็ดีขึ้นเรื่อยๆเป็นพระอาจารย์ที่มีคนบูชานับถือมากขึ้น ไปกราบไหว้
นมัสการขอให้ท่านพิจารณา จนชาวบ้านเรียกขานกันมาว่าสำเร็จลุน
ต่อมาจากนั้นเจ้าปู่สำเร็จลุน มาเป็นที่เลื่องลือว่าท่านเรืองฤทธิ์นั้นเพราะมี
ฝรั่งได้มาทดสอบท่านโดยทำบุญแล้วเอาสุราใส่ กาน้ำมาถวายให้ พระเณรฉัน
ฉันกันหมดแล้ว ฝรั่งเห็นก็ว่า พระทำไมดื่มสุรา ศาสนาพุทธพระทำไมดื่มสุรา “ฝรั่งหาเรื่องว่าสำเร็จลุน ท่านจึงกล่าว” “นี่แหละ....ความยากของคน
เขาเอามาให้กินก็กิน ให้กินอะไรก็กิน ให้ฉันอะไรก็ฉัน อย่าให้เขามาดูถูกได้”แล้วท่านก็หันไปพูดกับฝรั่งว่า “อ้า...เจ้าดูถูกศาสนาพุทธ
เจ้าเป็นคนไม่ดี”ว่าเพียงนั้น
ฝรั่งก็เลยหนีลงเรือกำปั่นเปิดเครื่องยนต์ เครื่องติด ปุด..ปุด..ปุด
แต่เรือไปไหนไม่ได้อยู่กับที่ อยู่กับที่ 3วัน
เรือไม่เดินไปไหน ทั่งที่เครื่องยนต์ติดเดินเครื่องไม่ได้ ฝรั่งเลยกลับมาหา
สำเร็จลุนเอาน้ำมันก๊าดมาให้ 20 ปี๊บ
และเอาเทียนไขใส่ปี๊บมาให้อีก 20 ปี๊บ มาขอขมาลาโทษท่าน
ท่านพูดว่า “มึงไม่รู้จักกู”เท่านั้นท่านก็เอาเท้าแตะน้ำ
2 ครั้ง เรือกำปั่นก็ออกเดินได้
เจ้าปู่สมเด็จลุนมีอิทธิปาฏิหาริย์มากเหนือกว่าพระสงฆ์ใด ๆ ในยุคนั้น เช่น
ล่องหนหายตัวได้ เดินข้ามแม่น้ำโขง ย่นระยะทางได้ แบ่งกายได้
เก็บหนังสือเข้าผูกโดยไม่ต้องดู เสกตัวเองเป็นนกเสกคนอื่นเป็นกุ้ง
ฝ่าดงทากนับล้านตัวโดยไม่มีอันตราย แหวกลมแหวกฝนไม่เปียก
สมเด็จลุนบิณฑบาตต่างประเทศและทั่วทุกแขวง ของประเทศลาวเสมอ ๆ เจ้าปู่ สำเร็จลุน
มรณภาพอย่างสงบเมื่อวันพุธที่ 24 ตุลาคม พ.ศ.2454 ตรงกับขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11
ปีกุน สิริอายุ 84 ปี 64 พรรษา
แห่ศพเจ้าปู่สมเด็จลุนจากวัดเวินไซไปยังที่ฌาปนกิจศพประมาณ 100 เมตร เป็นเวลา 7 วัน 7 คืน
สถานที่ฌาปนกิจปัจจุบันมีต้นโพธิ์ใหญ่ 5 ต้น ซึ่งเกิดขึ้นมาหลังฌาปนกิจได้
7 วันซึ่งเกิดขึ้น อย่างน่าอัศจรรย์ ชาวบ้านเวินไซ
จึงตั้งชื่อวัดอีกวัดหนึ่งว่า “วัดโพธิ์เวินไซ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น